Бұл тамаша сұрақ. Біздің бәріміз үшін қауіп – біз оны санамызда үстірт жауап беру арқылы сұрай аламыз. «Әрине, Павел немесе басқалардың бірі бұзды», біз бұл туралы көп ойланбай-ақ тез жауап бере аламыз, өйткені бұл жай ғана естігеніміз. Немесе, біз ойлай аламыз: «Әрине жоқ! Не деген ақымақ идея», тағы да неге екенін білмей, бірақ көбіне бізді осылай үйреткендіктен. Бұл қасиетті кітаптарды сұрайтын адамдардың барлығына қауіп төндіреді. Біз оны қолымыздан тыс қалдырамыз (өйткені бізге оны қасиетті емес деп санауға үйретілді) немесе біз сұрақты қолымыздан тыс қалдырамыз (қайтадан бізді басқаша үйреткендіктен).
Жаңа өсиет Пауылдан басқа жазбалар
Осы ойларды ескере отырып, мен осы сұрақ бойынша өз ойым мен себептеріммен бөліскім келеді. Пауылдан басқа жазушылардан бастайық. Бұл жазушылар Исаның (ғ.с.) шәкірттері, оның серіктері еді. Оның соңынан еріп, оның сөзін тыңдап, онымен сөйлесіп, оңашада да, жұртшылықта да істеген істері мен айтқан істерін талқылаған да солар еді. Олардың кейбіреулері, мысалы, Жохан, Матай және Петір Исаның ең жақын 12 ізбасарының ішкі шеңберінің бөлігі болды. Олар Жаңа өсиеттегі сегіз кітапты жазды. Басқалары, мысалы, Марк, оның ізбасарларының кең тобында болды. Қалған авторлар (Пауылдан тыс) оның ағалары Жақып пен Яһуда болды. Олар Иса (ғ.с.)-мен бірге өсті және Жақып Иса (ғ.с.) дүниеден өткеннен кейін Иерусалимдегі шәкірттердің жетекшісі болды. Джеймс, шын мәнінде, біздің дәуіріміздің 1-ші ғасырындағы еврейлердің тарихи жазбаларында айтылған. Сол ғасырда ұлы еврей әскери тарихшысы Иосиф Флавий болды, ол өз заманындағы Рим императорларына бірнеше тарих кітаптарын жазды. 62 жылы (Иса қайтыс болғаннан кейін 32 жыл өткен соң) Иерусалимде болған оқиғаларды жазған кітаптарының бірінде ол Исаның ағасы Жақыптың яһудилер тарапынан қалай шейіт болғаны туралы жазады. Міне, ол былай деп жазады:
«Ананус [бас діни қызметкер] асығыс болып, сотта отырғанда жүрегі жоқ саддукейлердің соңынан ерді. Ананус Фест өліп, Альбин әлі жолда болса, оған мүмкіндік болады деп ойлады. Жоғарғы кеңестің [яһудилердің басқарушы кеңесінің] билерін шақырып, Исаның Мәсіх деп аталатын інісі Жақып есімді адамды және тағы басқаларды олардың алдына әкелді. Ол оларды заңды бұзды деп айыптап, таспен атқылап өлтіруге үкім етті»
Иосиф. 93 ж. Ежелгі заттар xx 197
Иосиф 62 жылы Ананустың Иерусалимде бас діни қызметкер болып тағайындалғанын және саяси түсінбеушілік болғанын түсіндіреді. Ананус осы мүмкіндікті пайдаланып, Джеймсті өлім жазасына кесті. Оның әкесі (Ананус деп те аталады) шамамен 30 жыл бұрын Исаны (ғ.с.) өлім жазасына кескен болатын, ал ұлы Ананус Жақыппен де солай істеуге мүмкіндік алды. Осылайша, Жақып Иерусалимдегі ағасы Иса әл-Мәсіхтің (ғ.с.) ізбасарларымен бірге Иерусалимдегі бірнеше жылдар бойы жетекшілік етуінің нысанасы болды.
Исаның (ғ.с.) шәкірттері туралы Құран не дейді?
Жаңа өсиеттегі Пауылдың кітаптарынан басқа кітаптарды жазған осы адамдар. Олардың Інжілді бұзған-бұзғанын анықтау үшін алдымен Құранда келтірілген көзқарасқа жүгінуге болады. Мен мұны істегенде келесі аяттарды табамын:
Иса олардың күпірлік танытқанын көргенде: «Аллаға кім маған көмекші болады?», – деді. Шәкірттер: «Біз Алланың жәрдемшілеріміз. Біз Аллаға иман келтірдік, сен де куә бол, біздің мұсылманбыз. Раббымыз! Түсірген нәрсеңе иман келтірдік және Елшіге ілестік. Олай болса бізді куәгерлер қатарына жаз».
(«Әли Имран» сүресі, 3:52-53).
Міне, мен шәкірттерге маған және елшіме (Исаға) иман келтіруді уахи еттім: олар: «Біз иман келтірдік, сен де куә бол, біз мұсылман ретінде Аллаға сәжде қыламыз.
(5:111 – Дастарханның жайылуы)
Бұл аяттар Исаның шәкірттерінің а) Исаның көмекшілері, б) Алланың жәрдемшілері, б) Исаға иман келтіру үшін Алланың рухымен рухтандырылғанын анық айтады. Құранда айтылған бұл шәкірттерге Жаңа өсиеттегі сегіз кітапты жазған Матай, Петір және Жохан ғана жатады, олардың екеуі Інжіл кітаптары (Матай мен Жоханның Інжілдері). Ал кең шеңбердегі шәкірт Марк үшінші Ізгі хабарды жазды. Егер адам Құранға сенетін болса, бұл шәкірттердің жазғандарын да қабылдауға тура келетін сияқты. Бұл жазушылар, әрине, Інжілді бүлдіре алмас еді. Жазбаша Ізгі хабарларды зерттегенде біз шәкірттердің Құранмен расталған жазбаларын оқимыз. Пауыл ешбір Ізгі хабар жазбаған, керісінше қасиетті хаттар жазған.
Қазір мен Канадада тұратын жерде Алланың кітаптары бар деп санайтындар аз. Құранда немесе Інжілде (әл-Кітаб) бірдеңе жазылған болса, олар оны қабылдайды дегенді білдірмейді. Шын мәнінде, олар зайырлы тарихи дереккөздерді жақсы көреді, өйткені олардың көзқарасы бойынша олар азырақ бейтарап. Бірақ жоғарыда келтірілген тарихшы Иосиф Флавийдің жазбаларынан осы тұрғыдан келгенде де, Жақыптың, сонымен қатар оның басқа ағасы Яһуданың жазбаларын қабылдауға берік негіз бар екенін көрдік.
Сондықтан біз зайырлы дереккөздерден немесе Құраннан мейлі, Пауылдікі емес Жаңа өсиет кітаптарын қабылдаудың қисынды себептерін табамыз.
Исаның (ғ.с.) куәгері: Тәурат пен Зәбур бірінші өлшемдер
Ал Исаның өзі ше? Біз қабылдауымыз керек куәлік ретінде ол не берді? Ол өзіне және оның хабарына дұрыс және бұзылмаған куәгерге қай жерде жүгінетініне назар аударыңыз.
Бұл жерде Исаның (сөйлеп тұрған) еврей заңы (шариғат) мамандарының қателігін түзету үшін Тәуратты (Мұса кітабын) пайдаланып жатқанын көреміз.
«Енді өлгендердің қайта тірілгені туралы — Мұсаның кітабындағы жанып жатқан бұта туралы оқиғаны оқымадыңыз ба, Құдай оған: «Мен Ыбырайымның Құдайымын, Ысқақтың Құдайымын және Жақыптың Құдайымын» ? Ол өлілердің емес, тірілердің Құдайы. Сіз қатты қателесесіз!»
Марқа 12:26—27
AМіне, Исаның (ғ.с.) Тәураттан бастап, одан кейін Мәсіх ретіндегі рөлі туралы үйрету үшін Забурмен («Пайғамбарлар мен Забурлар») жалғасатынын көреміз.
Ол оларға былай деді: “Сен қандай ақымақсың, пайғамбарлардың айтқандарының бәріне сенуге қалай баяусың! Мәсіх осыдан азап шегіп, содан кейін өзінің даңқына ие болды емес пе?» Мұса мен барлық пайғамбарлардан бастап, ол барлық Жазбаларда өзі туралы не айтылғанын түсіндірді….
(Лұқа 24:25-27)
Ол оларға былай деді: «Сендердің араларыңда болғанымда мен сендерге мынаны айттым: Мұсаның Заңында, Пайғамбарлар мен Забур жырларында мен туралы жазылғанның бәрі орындалуы керек». Сосын Жазбаларды түсінулері үшін ол олардың ойларын ашты.
(Лұқа 24:44-45)
Міне, біз Исаның тағы да Мәсіхтің рөлін бағалауға негіз ретінде Тәураттан (Мұсаның жазбаларынан) бастағанын көреміз.
Мұсаға сенсеңдер, маған сенер едіңдер, өйткені ол мен туралы жазған. Бірақ оның жазғанына сенбейтін болсаң, менің айтқаныма қалай сенесің?».
(Жохан 5: 46-47)
Демек, Исаның (ғ.с.) өзі Мәсіхтің рөлі мен мақсатын түсіндіру үшін алдымен Мұсаға (ол Тәурат), содан кейін Пайғамбарлар мен Забурға (ол Забур) жүгінгенін көреміз. Ізденісімде де, енді осы сайтта да Таураттан бастауды ұйғардым. туралы мақалаларды қарасаңыз Адам атаның белгілері, Қабыл мен Әбіл, Нұх, дәнекерлеуіш, Ибрахим 1, 2, және 3 т.б. осы мақалаларды қолдайтын үзінділердің барлығы Тәураттан (және Құраннан) алынғанын көресіз.
Исаның (ғ.с.) өзі айтқан Тәураттан бастасақ, қауіпсіз жерде боламыз. Мұнда біз Інжілдің құпиясын ашуға көмектесетін белгілерді үйренеміз. Содан кейін біз білгендерімізді алып, оны Исаның бауырлары мен шәкірттерінің жазбаларымен салыстырамыз – қайтадан қауіпсіз жерде қалады.
Пауылды ескере отырып
Ал Пауылдың жазбалары туралы не деуге болады? Біз олардан не істеуіміз керек? Біз Тәурат пен Зәбурды зерттеп, Алланың бізге міндетті түрде жіберген белгілерін білсек, ал Исаның шәкірттері мен бауырларының кітаптарын оқығанда, Пауылға жүгінсек, байқайтындай дәрежеде білім аламыз. егер оның жазғаны біз зерттегеннен басқаша болса. Бізге хабарлау үшін «қауіпсіз кітаптар» туралы бұл бастапқы білімсіз Пауыл жазған нәрселердің бүлінген-бұзылғанын білу мүмкін емес. Бірақ іздеуді қауіпсіз жерде сақтау үшін біз Пауылдан бастамаймыз, өйткені оның деректері күмән тудырмайды.
Мен Алжирде тұрған кезімде мен араб тілінде сөйлейтіндердің қоршауында болдым және араб тілін үнемі еститінмін. Бірақ мен араб тілін білмегендіктен естігенім «дұрыс» арабша ма, әлде «бұзылған» арабша ма деп шеше алмадым. Бұл шешімді қабылдауға шектеу менде болды – айналамдағы спикерлер емес. Жақсы төреші болу үшін білімім жетпеді. Бірнеше жыл бұрын араб тілінен курстан өттім. Әр түрлі лауазымдағы адамдар маған бұл курсты беретін адамның араб тілін «дұрыс» білетінін айтты. Оның беделі маған «дұрыс» мұғалім ретінде сенуге болатынын айтты. Осы курстан бастап – мен дұрыс деп білдім – араб тілін аздап үйрене бастадым. Өкінішке орай, мен жалғастыра алмадым, бірақ егер солай болса, мен бір күні басқа адамдар «дұрыс» арабша сөйлей ме, әлде «бұзылған» арабша сөйлей ме деген шешімге келе алатынымды көрдім, өйткені менде қазір ақпараттандырылған негіз болар еді. қайсысын соттайды.
Біз дәл сол қауіпсіз процесті қолданып, Алланың белгілерін, барлығы «дұрыс» деп айтатын (Тәурат), содан кейін шәкірттер, басқа нәрсені жақсырақ пайымдау үшін негізді дамыту үшін (Павел сияқты) нақты түсінікті дамыту үшін қолданамыз. ) бүлінген немесе жоқ. Барлық тура жолды іздеушілер үшін қауіп мынада: біз қабылданбауы тиіс нәрсені уахи ретінде оңай қабылдаймыз немесе Алла тағала үйренуді қалаған кітаптарды тым тез тастаймыз. Осылай Алланың алдында кішіпейілділік пен құлшылықпен, Одан тура жол тілеп жүру біздің ешбір адасуға жол бермеуімізге және сол арқылы тура жолда қалуымызға көз жеткіземіз.